Σε αντίθεση με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ., ο EN 1998-3 δεν αναφέρεται μόνον σε κατασκευές οπλισμένου σκυροδέματος, αλλά περιλαμβάνει ακόμη και κανόνες για την αποτίμηση – ανασχεδιασμό – ενίσχυση χαλύβδινων κατασκευών καθώς και κατασκευών φέρουσας τοιχοποιίας.

Επίπεδα γνώσης (§3.3)

Αντίστοιχα με τις Σ.Α.Δ. του ΚΑΝ.ΕΠΕ., ο EN 1998-3, ορίζει τα ακόλουθα 3 επίπεδα γνώσης:

1. Περιορισμένη γνώση (KL1)
2. Κανονική γνώση (KL2)
3. Πλήρης γνώση (KL3)

Οι παράγοντες οι οποίοι προσδιορίζουν το κατάλληλο επίπεδο γνώσης είναι:

1. η γεωμετρία (από γενικά κατασκευαστικά σχέδια, λεπτομερή σχέδια κατασκευής, οπτική έρευνα ή πλήρης έρευνα),
2. οι λεπτομέρειες (διαμόρφωση λεπτομερειών οπλισμού, συνδέσεις χαλύβδινων μελών αν πρόκειται για μεταλλική κατασκευή κ.ά.). Για τον καθορισμό των λεπτομερειών μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• προσομοίωση σχεδιασμού,
• περιορισμένη επι τόπου επιθεώρηση για τον έλεγχο της αντιστοιχίας μεταξύ των πραγματικών λεπτομερειών του φορέα είτε με τα διαθέσιμα λεπτομερή κατασκευαστικά σχέδια είτε με τα αποτελέσματα της προσομοίωσης σχεδιασμού,
• εκτεταμένη επί τόπου επιθεώρηση όταν δεν διατίθενται τα αρχικά λεπτομερή κατασκευαστικά σχέδια,
• διεξοδική επί τόπου επιθεώρηση όταν τα αρχικά λεπτομερή κατασκευαστικά σχέδια δεν είναι διαθέσιμα και όταν επιδιώκεται υψηλότερο επίπεδο γνώσης.

1. οι μηχανικές ιδιότητες των συστατικών υλικών. Για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• καταστρεπτικές και μη καταστρεπτικές δοκιμές. Τονίζεται ότι η χρήση μη καταστρεπτικών δομικών δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται μεμονωμένα, παρά μόνον σε συνδυασμό με καταστρεπτικές δοκιμές,
• περιορισμένες επί τόπου δοκιμές για την ολοκλήρωση των πληροφοριών που αφορούν τις ιδιότητες των υλικών και που προέρχονται είτε από τα πρότυπα που ισχύουν κατά το χρόνο κατασκευής ή από τις αρχικές προδιαγραφές σχεδιασμού ή από τις αρχικές αναφορές δοκιμών,
• εκτεταμένες επί τόπου δοκιμές όταν δεν είναι διαθέσιμες ούτε οι αρχικές προδιαγραφές σχεδιασμού, ούτε οι αναφορές δοκιμών,
• διεξοδικές επί τόπου δοκιμές όταν δεν είναι διαθέσιμες ούτε οι αρχικές προδιαγραφές σχεδιασμού, ούτε και οι αναφορές δοκιμών και όταν επιδιώκεται υψηλότερο επίπεδο γνώσης.

Επίπεδα επιθεώρησης και δοκιμών (§3.4.4)

Η κατηγοριοποίηση των επιπέδων επιθεώρησης και δοκιμών εξαρτάται από το ποσοστό των δομικών στοιχείων τα οποία θα πρέπει να ελεγχθούν για λεπτομέρειες, καθώς και από τον αριθμό των δειγμάτων υλικών ανά όροφο, τα οποία πρέπει να ληφθούν για τη διεξαγωγή δοκιμών.

*Ειδικά για τα πειραματικά δοκίμια οπλισμένου σκυροδέματος ισχύουν και τα ακόλουθα:

1. Η απόλυτη ελάχιστη έκταση δειγματοληψίας είναι 6 (βλ. Εθνικό Προσάρτημα).
2. Ο ελάχιστος αριθμός πειραματικών δοκιμών, θα προκύπτει κατά περίπτωση, όπως ειδικότερα ορίζεται στον ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Σημειώνεται ότι ο προηγούμενος πίνακας ισχύει για όλα τα φέροντα υλικά δόμησης στα οποία αναφέρεται ο ΕΛΟΤ EN 1998-1 δηλαδή σκυρόδεμα, χάλυβα & φέρουσα τοιχοποιία.

Για τις μεθόδους ελέγχου του οπλισμένου σκυροδέματος ισχύουν εν γένει οι μέθοδοι που προβλέπονται και στον ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Για τις μεθόδους ελέγχου του υλικού των χαλύβδινων στοιχείων ισχύουν τα εξής:

• θα πρέπει να αφαιρούνται δείγματα από τις πλάκες του κορμού διαμορφωμένων εν θερμώ διατομών για στοιχεία τα οποία έχουν σχεδιασθεί ως πλάστιμα,
• δείγματα από την πλάκα των πελμάτων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν τις ιδιότητες του υλικού για μη πλάστιμα μέλη και/ή ενώσεις,
• μπορεί να χρησιμοποιούνται καταστροφικές και/ή μη καταστροφικές δοκιμές και υπερηχητικές ή τομογραφικές μέθοδοι.

Για τις μεθόδους ελέγχου του υλικού δομικών στοιχείων από φέρουσα τοιχοποιία ισχύουν τα εξής:

• μπορεί να χρησιμοποιούνται μη καταστροφικές δοκιμές για τον ποσοτικό προσδιορισμό και την επιβεβαίωση της ομοιομορφίας της ποιότητας κατασκευής καθώς και του βαθμού φθοράς,
• μπορούν να χρησιμοποιούνται συμπληρωματικές δοκιμές για την ενίσχυση του επιπέδου εμπιστοσύνης των υλικών τοιχοποιίας, ή για την αξιολόγηση της κατάστασης της τοιχοποιίας.

Για τους τοίχους πλήρωσης οι οποίοι ενδέχεται να ληφθούν υπόψη στην αποτίμηση ενός κτιρίου έναντι σεισμικών δράσεων, δεν γίνεται καμία αναφορά στον ΕΝ 1998-3. Στην περίπτωση αυτή εκτιμάται ότι μπορούν να εφαρμοσθούν τα οριζόμενα (αριθμός δοκιμίων, είδος μετρήσεων κλπ) για τα δομικά στοιχεία από φέρουσα τοιχοποιία.

Έδαφος θεμελίωσης (ΕΛΟΤ ΕΝ 1998-1 ΝΑ §2.4)

Η έκταση της απαιτούμενης εδαφοτεχνικής έρευνας – μελέτης, εξαρτάται από την Κατηγορίας Εδάφους, τη Σεισμικότητα και τη Σπουδαιότητα του κτιρίου. Ειδικότερα:

Σε κτίρια κατηγορίας σπουδαιότητας Ι επί εδάφους κατηγορίας A,B,C καθώς και σε κτίρια σπουδαιότητας ΙΙ ή και μονόροφα σπουδαιότητας ΙΙΙ επί εδάφους κατηγορίας Α ή Β, επιτρέπεται η εκτίμηση της κατηγορίας και της φέρουσας ικανότητας του εδάφους με βάση υπάρχουσα εμπειρία από παρακείμενες κατασκευές, θεμελιωμένες σε όμοιους εδαφικούς σχηματισμούς. Οι κατασκευές αυτές πρέπει να μην έχουν εμφανίσει αξιόλογες υποχωρήσεις και να έχουν επιδείξη καλή συμπεριφορά σε προγενέστερες σημαντικές σεισμικές δράσεις.

Συμπληρωματικές διατάξεις (ΕΛΟΤ ΕΝ 1998-3 ΝΑ §4)

Στο εθνικό προσάρτημα του ΕΛΟΤ ΕΝ 1998-3, διευκρινίζεται ότι συμπληρωματικά προς τις διατάξεις του ΕΝ 1998-3, θα εφαρμόζονται στην Ελλάδα οι διατάξεις του ΚΑΝ.ΕΠΕ.